Γουέντι Γκέρα, Η Κυριακή της επανάστασης

"Πώς να τα αφηγηθώ όλα αυτά χωρίς να λερώσω τις σελίδες μου;" αναρωτιέται η Κλέο, αφηγήτρια - ποιήτρια και συγγραφέας, alter ego της Wendy Guerra, σε αυτη τη μυθιστορηματική μαρτυρία που, παράγραφο την παράγραφο, γίνεται όλο και πιο βρώμικη καθώς βυθίζεται σε ένα βούρκο διαφθοράς, εξαπάτησης, προδοσίας και εγκατάλειψης.

Η νεαρή Κλέο, θρηνώντας ακόμα τον χαμό των γονιών της σε ένα μυστηριώδες τροχαίο, βρίσκει μικρή ανακούφιση από το πένθος γράφοντας. Στέλνει δείγμα γραφής της σε διαγωνισμό ποίησης στη Βαρκελώνη, κερδίζει το μεγάλο βραβείο και, ενώ εκτός Κούβας γίνεται ευρέως γνωστή, στην πατρίδα της θεωρείται παρίας.

Ταξιδεύει, μετακινείται αλλά πάντα επιστρέφει στο νησί της, γιατί χωρίς την Κούβα δεν υπάρχει, όπως ισχυρίζεται. Το καθεστώς του Κάστρο την θεωρεί ύποπτη, οι μυστικές υπηρεσίες και οι κυβερνητικοί πράκτορες μπαινοβγαίνουν στο σπίτι της. Οι συμπατριώτες της την αποφεύγουν.
Εκείνη επιμένει να γράφει και να μιλά μόνη, επιμένει να ζει σε μια χώρα που την αγνοεί. Δεν αποζητά παγκόσμια φήμη παρά να γίνει ορατή στον τόπο της, να ακουστεί η φωνή της χωρίς να προκαλέσει πανικό.

Απομονωμένη στην έπαυλη των γονιών της, υπό στενή παρακολούθηση, δέχεται την επίσκεψη ενός γοητευτικού ηθοποιού του Χόλιγουντ, ο οποίος της ζητά συνεργασία προκειμένου να γυριστεί μια ταινία για τη ζωή του πατέρα της.
 

Η συνεργασία ξεκινάει μαζί με μια ερωτική σχέση ανάμεσά τους.
 

Μέχρι που στην πορεία, η Κλέο θα έρθει αντιμέτωπη με μια πικρή αλήθεια: οι γονείς της δεν ήταν αυτό που πίστευε.
 

Η Κλέο βαδίζει σε ένα τεντωμένο σχοινί παράνοιας και από κάτω, αχανές κενό. Μια δίνη πολιτική και προσωπική που απειλεί να την αφανίσει.

Σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση, η ηρωίδα εκφράζει την άρνησή της να εκπατριστεί και να σιωπήσει. Εκφράζει την απόσταση που χωρίζει την αλήθεια από το ψέμα. Εκφράζει την προσωπική της διαμαρτυρία ενάντια στη λογοκρισία σε μια χώρα που, ακόμα και σήμερα, τρέμει την ελευθερία του λόγου.

Μυθιστόρημα αυτοβιογραφικό για τον υπό εξαφάνιση εαυτό, προκλητικό και πολύπλοκο, αποπνικτικό και άκρως σαγηνευτικό.

Και η γραφή της Guerra, δονούμενη, φρενήρης και παραληρηματική, άψογα μεταφερμένη στα ελληνικά από την Ιφιγένεια Ντούμη.

Εκδόσεις Καστανιώτη