Η αριστουργηματική αυτή νουβέλα ολοκληρώθηκε το 1917 και χρειάστηκε να περάσουν 14 χρόνια ώσπου να δεχτεί ο κορυφαίος Αυστριακός Άρτουρ Σνίτσλερ να προχωρήσει στην έκδοσή της. Έχουμε να κάνουμε με ένα κείμενο κλειδωμένου συρταριού και κλειστής καρδιάς, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Η γραφή της ιστορίας και το πλάσιμο των χαρακτήρων δημιούργησαν έντονη ασφυξία στον Σνίτσλερ, μιας και πρόκειται για έργο με αυτοβιογραφικά στοιχεία και πλήρους ταύτισης του συγγραφέα με τους ήρωές του. Και εκτός της ασφυξίας υπήρξαν αμφιβολίες, συνεχής τάση αλλαγών στο περιεχόμενο, αυτοκριτική. Υπήρξε η εσωτερική νύχτα σε συνδυασμό με το σκούρο μπλε χρώμα που χύνεται σαν μελάνι σε άγρια θάλασσα.
Κεντρικός ήρωας, ο Ρόμπερτ (alter ego του Σνίτσλερ) που μάχεται σε δύο στρατόπεδα την ίδια στιγμή: στην απέραντη - σχεδόν παθολογική - αγάπη του για τον αδελφό του, Όττο, και στα συμπλέγματα κατωτερότητας απέναντί του. Δαίμονες, σκιές και μανία καταδίωξης φυτρώνουν διάσπαρτα σαν αγριόχορτα στο μυαλό του Ρόμπερτ που, ενώ προσπαθεί να πορεύεται εύρυθμα, ουσιαστικά πλάθει μια νοσηρή πραγματικότητα με αντίστροφους όρους. Ο φόβος καίει νου και σωθικά ως την ώρα του εναγκαλισμού της φυγής προς το σκοτάδι.
Συγκλονιστικό έργο - ανατομία της ψυχοπαθολογίας του ατόμου υπό το πρίσμα του ασυνείδητου και των ψυχικών νοσημάτων. Έρευνα στα αχαρτογράφητα νερά της ψυχής, βουτιά στον βυθό της τρέλας.
Ένα σπαρακτικό εξομολογητικό και μοναχικό πεζογράφημα για διαδρομές με μια αόρατη δηλητηριώδη σκόνη που η επίδρασή της είναι μοιραία και καταστροφική.
Εισαγωγή, επίμετρο και μετάφραση από τον Αλέξανδρο Ίσαρη.
Εκδόσεις Άγρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου