Πάβελ Κόχουτ, Ο άντρας που περπατούσε ανάποδα (Η Λευκή Βίβλος του Άνταμ Γιουράτσεκ)

Ήταν ένα παιδί που απ' το παράθυρό του έβλεπε την αποβάθρα του σταθμού των τρένων, τα σινιάλα, τις αφίξεις, τους αποχαιρετισμούς, τις αναχωρήσεις. Όλα στα μάτια του ένα παιδικό παιχνίδι. Ψαλιδάκι, τσάντα, τραγιάσκα κι εκείνος ένας μικρός σταθμάρχης. Ύστερα ήρθε το λάθος του μηχανοδηγού πατέρα του, ο θάνατος, η αλλαγή, το τυφλό παράθυρο, οι όρκοι, ο έρωτας, οι αριστείες, οι πεζοπορίες, τα δέκα χρόνια σιωπής, οι ψηλές επιθυμίες. Ο Άνταμ Γιουράτσεκ! Χρόνια μετά, μια νέα εποχή για την ανθρωπότητα και για τον ίδιο, μαζί με την ακύρωση όρκων και νόμων. Ο Άνταμ είναι καθηγητής Φυσικής αγωγής και Καλλιτεχνικών στο Λύκειο της πόλης Κ. Έπειτα από ακούραστη και επίπονη μελέτη και προσωπικό αγώνα, καταρρίπτει το νόμο της βαρύτητας και αρχίζει να περπατάει στο ταβάνι, εντυπωσιάζοντας και προκαλώντας διχασμό,σύγχυση και σκάνδαλο στο κράτος, στους απλούς ανθρώπους και στους επιστημονικούς κύκλους. Άλλοι γίνονται υποστηρικτές του και άλλοι εχθροί. Η κυβέρνηση κηρύσσει τη χώρα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης καθώς ο Άνταμ θεωρείται επικίνδυνος, απείθαρχος απέναντι στη φύση και στους νομούς, προβοκάτορας και ψυχικά ασθενής. Όσοι τάσσονται υπέρ του, τελικά τον προδίδουν για χάρη της ασφάλειας στην αγκαλιά της εξουσίας. Ο Άνταμ συλλαμβάνεται, περνά από δίκη και του ορίζεται εγκλεισμός για ψυχική θεραπεία. Έρχεται σταδιακά η συντριβή: το "πέταγμα" μετατρέπεται σε σύρσιμο και φιλί στη Γη. Μια συνταρακτική παραβολή για την Άνοιξη της Πράγας, όπου πίσω από το πρόσωπο του Γιουράτσεκ φεγγοβολά ο Αλεξάντερ Ντούμπτσεκ, επικεφαλής του Κομμουνιστικού Κόμματος, ο οποίος σε μια απόπειρα υπερβατισμού, επιχείρησε επί ματαίω να δημιουργήσει "σοσιαλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο". Και ακόμα πιο πίσω στο χρόνο, παραλληλισμός και αναφορά στον Γιαν Χους, ιεροεξεταστή, που κάηκε στην πυρά ως αιρετικός. Πραγματικότητα και μυθοπλασία συγχωνεύονται σε αυτό το, καφκικής σύλληψης, πολυφωνικό, σατιρικό, επίκαιρο μυθιστόρημα με την ιδιαίτερη αφηγηματική δομή, τις εναλλαγές αφήγησης και ντοκουμέντων.

Η Σόνια Στάμου-Ντορνιάκοβα έκανε μια έξοχη μετάφραση σε ένα από τα κορυφαία έργα του σπουδαίου Τσέχου συγγραφέα Πάβελ Κόχουτ.
 

Υ.Γ Οι τελευταίες σελίδες κόβουν πραγματικά την ανάσα. 

Εκδόσεις Καστανιώτη