Ένας άνδρας, ο αφηγητής της ιστορίας, ζει από επιλογή απομονωμένος σε έναν έρημο ορεινό οικισμό με συντροφιά τα δέντρα, τα ζώα, τα πουλιά. Επικοινωνεί με τους λιγοστούς κατοίκους της γύρω περιοχής, τους οποίους συναντά κάθε φορά που κατεβαίνει στην πλατεία του χωριού για την αγορά τροφίμων.
Μόνος με μια καθημερινότητα που θυμίζει αυτή ενός ασκητή: απόλυτη ησυχία και σκέψεις για το δράμα του σύγχρονου ανθρώπου ενώ η φύση γύρω του μεθυστικά ανθίζει και μαραίνεται.
Ένα βράδυ παρατηρεί στο απέναντι βουνό ένα φωτάκι να ανάβει.
Κάθε νύχτα, την ίδια ώρα, ένα φωτάκι ανάβει. Σαν μικρό κερί αναμμένο μέσα στο σκοτάδι, το φωτάκι είναι σημάδι μιας ύπαρξης, μιας άλλης ζωής, μιας άλλης χρονικής περιόδου.
Ο αφηγητής αποφασίζει να πάει στο σημείο απ'όπου προέρχεται το φως.
Εκεί συναντά ένα παιδί που, όπως και ο ίδιος, ζει ολομόναχο.
Ένα παιδί με ξυρισμένο κεφάλι, με ένα ζευγάρι μεγάλα αθώα μάτια, με ένα κοντό παντελονάκι..αν και εδώ και χρόνια τα παιδιά δεν φορούν πια κοντά παντελόνια.
Ο αφηγητής ακολουθεί και παρακολουθεί διακριτικά το μικρό αγόρι στην κάθε του μέρα, στις δουλειές του σπιτιού, στο εσπερινό σχολείο των νεκρών παιδιών, στην ομολογία περί αυτοχειρίας.
Κι όλα στροβιλίζονται: χιονονιφάδες, στοχασμοί, εικόνες, ο κόσμος του χθες κι ο κόσμος του σήμερα, η ζωή αγκαλιά με το θάνατο.
Το χέρι γίνεται ένα τόσο δα χεράκι σε πρόσκληση για μια βόλτα στο πουθενά και στο μυστήριο της ύπαρξης.
Η γραφή του Moresco είναι τολμηρή, τρυφερή και σκληρή, απαράμιλλη.
"Ήρθα εδώ για να εξαφανιστώ", είναι η εναρκτήρια φράση του ήρωα αφηγητή σε αυτό το σαγηνευτικό - πολλαπλών ερμηνειών - μυθιστόρημα που ίπταται σε ένα σύμπαν μεταφυσικό, μοναχικό και μυστηριώδες.
Ένα βιβλίο ύμνος στη φύση και στο πεπρωμένο των ανθρώπων.
Θαυμαστή η μετάφραση της Μαρίας Φραγκούλη.
Εκδόσεις Καστανιώτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου