Κάθε μέρα, για ένα μικρό χρονικό διάστημα, έλεγαν "Αντίο τώρα" και "Τα λέμε αύριο". Δύο αγόρια στην αγροτική περιοχή Λίνκολν του Ιλινόι, περνούσαν μερικές ώρες μαζί δίχως να μοιράζονται ποτέ το εσωτερικά τους ναυάγια. Αντί καληνύχτας, ένα "Αντίο τώρα", ένα "Τα λέμε αύριο", ένας ανέμελος προσωρινός αποχαιρετισμός.
Έπειτα ένας πυροβολισμός. Κι αργότερα μια αυτοκτονία. Και έτσι, πέφτουν οι τίτλοι τέλους στην αρχή μιας φιλίας.
Η μητέρα του αφηγητή, ήδη νεκρή από πνευμονία το 1918, κι εκείνος, απαρηγόρητος ως παιδί και πληγωμένος ως ενήλικας στα τέλη του '70 που κυκλοφόρησε το συγκεκριμένο βιβλίο, αναμειγνύει εικόνες των παιδικών του χρόνων με θραύσματα της καταστροφής στην πορεία του Κλίτους και της οικογένειάς του.
Ένα αριστουργηματικό μυθιστόρημα με ένταση και λυρισμό για την τρωτότητα της παιδικής ηλικίας και τον επιβεβλημένο δρόμο προς την ενηλικίωση, για τα ψυχολογικά διλήμματα και τις κρυφές ενοχές που φυτρώνουν σαν αγριόχορτα στο πέρασμα του χρόνου.
Δύο παράλληλες ιστορίες, η μια μέσα στην άλλη, αποτελούν τον ιστό αυτού του σύντομου σπαραξικάρδιου μυθιστορήματος: η ιστορία μιας παράνομης ερωτικής σχέσης που διαλύει δύο οικογένειες και η ιστορία του ίδιου του αφηγητή που, πενήντα χρόνια μετά τα τραγικά γεγονότα, κόβει και μοιράζει σαν τράπουλα τις λεπτομέρειες της δικής του ζωής και του φίλου του, Κλίτους, στο Λίνκολν, αρχές της δεκαετίας του 1920.
Μια βουτιά στην παγωμένη λίμνη της οδύνης, της απώλειας της παιδικής αθωότητας. Ένα θολωμένο βλέμμα στην ανθρώπινη φύση και στο συναίσθημα της ήττας.
Εξαιρετική η μετάφραση του Παναγιώτη Κεχαγιά.
Ένα ακόμα σπουδαίο λογοτεχνικό έργο που έρχεται να προστεθεί στον κατάλογο της σειράς Aldina των εκδόσεων Gutenberg.
Εθνικό Βραβείο Λογοτεχνίας ΗΠΑ 1982
Μετάφραση: Παναγιώτης Κεχαγιάς
Εκδόσεις Gutenberg
Εκδόσεις Gutenberg
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου