Σάββατο 27 Ιουνίου 2020

Νίκος Ξένιος, Τα σπλάχνα


Νίκος Ξένιος, Τα σπλάχνα

Σχεδόν ένας ολόκληρος αιώνας και τα γεγονότα της Ιστορίας γίνονται επιβάτες μιας ταχείας με ιλιγγιώδη πορεία πάνω σε ράγες κατεστραμμένες από χέρι ανθρώπινο. Σκόρπιες μνήμες: καπνός, φλόγες, φωνές, ένας σωρός από παιχνίδια, ένα παιδικό γέλιο σαν αναφιλητό, ένα ζευγάρι μάτια - κάρβουνα καρφωμένα στη στιγμή. Η κοφτή φωνή της μάνας κι ένας παλιάτσος που αιωρείται σε τεντωμένο σχοινί πάνω απ' το κενό.

Και μια ηδονή που αλλάζει σχήμα, αναπτύσσει θερμοκρασία και γίνεται Τέρας.

Αυτές οι μνήμες,αυτές οι περιστάσεις είναι φιγούρες στο χορό της Ιστορίας, είναι υλικά που διαμορφώνουν κομμάτι κομμάτι τον κεντρικό ήρωα του μυθιστορήματος, Άλκη Δομέστικο.

Ένας από τους πιο γοητευτικούς αρνητικούς χαρακτήρες της ελληνικής πεζογραφίας έως σήμερα. Άνθρωπος με διαταραγμένο ψυχικό κόσμο, με μια μόνιμη αίσθηση του ανικανοποίητου. Τα παιδικά του χρόνια στη Θεσσαλονίκη, εφηβεία με έλξη για τα φασιστικά άρθρα των περιοδικών της μεταξικής περιόδου, φωτιές εντός και εκτός, ερωτικά σκιρτήματα, γάμος, σπουδές, πατρότητα, πτυχία, επαγγελματική αναγνώριση και καριέρα στο εξωτερικό. Μα πάντα εκείνο το έρεβος στα σωθικά που μέσα τους έχτισαν φωλιά ενοχές - φίδια για ο,τι δεν εκφράζεται. Μίσος για τους άλλους και για τον ίδιο τον εαυτό, ναρκισσισμός κι ένα "Άντε να πλύνεις τα χέρια σου" σαν ηχώ. Θροΐσματα από φτερούγες αγγέλων και απελπισμένη μοναξιά, μακριά από την οικογένεια και κοντά σε σώματα ξένα πίσω από ατμούς.

Μια συγκλονιστική πολυεπίπεδη ιστορία, βουτιά στον ψυχισμό του Δομέστικου και των συμπρωταγωνιστών του καθώς και μια κατάδυση στο βυθό μιας επικίνδυνης ιδεολογίας.

Ο Νίκος Ξένιος, με την καθηλωτική γραφή του και με τη χρήση πρωτοπρόσωπης και τριτοπρόσωπης αφήγησης που βρίθει υπαινιγμών, δημιούργησε ένα πολιτικό μυθιστόρημα υψηλού επιπέδου για τους κύκλους της Ιστορίας και για το Τέρας που παραμένει ναρκωμένο μέσα μας.


Εκδόσεις Κριτική

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου