Μακρινές γειτονιές είναι οι άγνωστοι μακρινοί άνθρωποι που τυχαία συναντάς στο δρόμο, τους προσπερνάς βιαστικά κι όμως, μια ρωγμή στο χαμηλωμένο ή ευθυτενές βλέμμα τους, μια στιγμιαία ανεπαίσθητη δόνηση στα χείλη τους ή στη σκυφτή τους πλάτη σε κάνει για δευτερόλεπτα να σταθείς, να γυρίσεις να τους κοιτάξεις, να θυμηθείς αν είναι γνωστοί σου, αν οι δρόμοι σας διασταυρώθηκαν κάποτε σε μια μακρινή γειτονιά της πόλης. Είναι εκείνοι που αθόρυβα συνταξιδεύουν μαζί σου στην ίδια γραμμή του λεωφορείου ή του μετρό και οι ματιές σας φευγαλέα συναντιούνται στο τζάμι. Είναι οι χωριστές διαδρομές και στάσεις, οι χωριστοί μα και τόσο κοινοί βίοι χιλιόμετρα μακριά. Οι ιστορίες που κουβαλάνε στην ψυχή και στις αποσκευές τους είναι χάρτινα σβησμένα φαναράκια που ανάβουν μονάχα πίσω απ΄ την κλειστή πόρτα του σπιτιού τους, εκεί όπου η φλόγα τρεμοσβήνει ή δυναμώνει για να ανάψει - ήσυχα μέσα στη νύχτα - στο νου τους μια φωτιά, συντροφιά τους ώσπου να χαράξει.
Η ανήσυχα ήσυχη ζωή τους δεν έχει γλύκα γλυκού για κέρασμα. Έχει βάρη, ήττα, πίκρα, Κυριακές - δηλητήριο, μικροτραγωδίες, οξυγόνο κι αίσθηση ασφυξίας μαζί, μοναξιά, ελπίδα, όνειρα ναυάγια και όνειρα που τολμούν να παίρνουν μπόι και να δραπετεύουν από τη χωματερή της καθημερινότητάς τους.
"Μακρινές γειτονιές" είναι η πρώτη, άκρως γοητευτική και βαθιά συγκινητική, συλλογή διηγημάτων του Θεσσαλονικιού Γιώργου Τούλα που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις
Πόλις οι οποίες μας συστήνουν αυτόν τον ξεχωριστό συγγραφέα και τη γραφή του που πληγώνει και επουλώνει, συνεπαίρνει και δίνει μάθημα για το πώς στήνονται και ζωντανεύουν οι ανθρώπινες ιστορίες μέσα σε μόλις λίγες σελίδες.
Ο Γιώργος Τούλας είναι δημοσιογράφος, εκδότης του επιτυχημένου free press εντύπου parallaxi που κυκλοφορεί στη συμπρωτεύουσα από το 1989, ενώ εργάζεται σε εφημερίδες και στο ραδιόφωνο. Έχοντας στο ενεργητικό του ένα ιδιαίτερο αντιρατσιστικό παραμύθι ("Ο Τσουρέκης που τον έλεγαν Ελία", εκδόσεις Επόμενος Σταθμός, 2007) και συμμετοχή σε συλλογικό έργο για τη Θεσσαλονίκη, επανεμφανίζεται με την παρούσα εξαιρετική συλλογή διηγημάτων οι υποθέσεις των οποίων λαμβάνουν χώρα σε επαρχίες και πόλεις της Βόρειας Ελλάδας.
Ο Τούλας είναι παρατηρητής ανθρώπων απλών, καθημερινών, σχεδόν αδιάφορων για τους πολλούς και οι ιστορίες τους - οι ιστορίες που κυριολεκτικά έχει κεντήσει για αυτούς - είναι φτιαγμένες με αγάπη, φροντίδα, σκάλισμα και πότισμα και ο ανθός τους σκορπάει οικείο άρωμα ακόμα και στις πιο μακρινές γειτονιές αυτού του κόσμου. Θραύσματα μνήμης, μυρωδιές, αγγίγματα, μαρτυρίες που ντύνονται τον χιτώνα της λογοτεχνίας, ιστορίες ανθρώπων που πορεύονται μετρημένα, αθόρυβα και ταπεινά με τα ανεπούλωτα τραύματά τους σαν χάρτες παλιοί πάνω στο σώμα τους, μέσα στην καρδιά τους, στην άκρη των επιθυμιών τους. Κινούνται μόνοι, αξιοπρεπείς, σχεδόν αόρατοι και κρυφά δυστυχισμένοι χωρίς να επιδιώκουν την κατάκτηση της μεγάλης άφταστης ευτυχίας. Ονειρεύονται όσο και όσα μπορούν να ονειρεύονται, προσδοκούν ένα πιθανό γύρισμα της μοίρας, γιορτάζουν πενθώντας την αίσθηση μιας αρχέγονης φυλακισμένης χαράς, λυγίζουν αλλά συνεχίζουν να διάγουν τον βίο που τους έλαχε.
Πρώτο διήγημα, "Το τέλος του ταξιδιού", περιέχει διαδρομή για ένα ύστατο χαίρε, μνήμες, αλήθειες, παραδοχές, κοφτερές διαγνώσεις, χάρτη και ναυτικό φυλλάδιο για ένα ταξίδι που τελειώνει λίγο άδοξα. Επόμενη αφήγηση, για τη μετακόμιση "Στο σπίτι του Αμπατζόγλου" και την εφηβεία σε κόκκινη απόχρωση.
"Ενα φύσημα" και η ζωή σε δόσεις. "Εκατό παρά κάτι" και κομμάτια ψωμί κάτω απ΄ το μαξιλάρι για ώρα ανάγκης, για χρόνια δίσεκτα. " 'Επινε ", για την αδικία του, την τραγωδία του, την ακατάπαυστη βροχή. "Στρώσε, ξέστρωσε", κι ένα γεύμα που έμεινε ανέγγιχτο στο τραπέζι με την ερημιά να προσδοκά λίγη παρέα και το αναπάντεχο να γράφει άλλο επίλογο. "Με κεφαλαία γράμματα" ένα νέο ψεύτικο όνομα που αυθόρμητα αντικαθιστά το παλιό αληθινό και που έδωσε φρούδες ελπίδες και λάθος χτύπο στην καρδιά. "Με τις ελιές στην τσέπη" που αφήνουν μια μόνιμη λαδιά σύμβολο άρνησης κι αντίστασης. "Το κορίτσι με τη φούστα" και η αναμονή πρόσκλησης σε γιορτή. "Μακρινές γειτονιές", μακρινές πορείες, μακρινοί κόσμοι που έρχονται κοντά ώσπου να γίνουν πανωφόρι πιασμένο σε κλαδιά δίπλα στο ποτάμι. "Αστέρια σκονισμένα" με τη διάφανη σκόνη τους να αιωρείται στην κρύα νύχτα ενός αβέβαιου μέλλοντος. "Οριστικόν", η συνταξιοδότηση, η μετακόμιση στο εξοχικό, το απρόβλεπτο συμβάν, το οριστικό και το αμετάκλητο που εκείνη απέφευγε να συμπεριλάβει στο λεξικό της.
Δώδεκα ήρωες που καθρεφτίζονται στους προσωπικούς τους χάρτες, που πατάνε ανάλαφρα στη γη, που έχουν άγνοια για ό,τι τους περιμένει στην επόμενη στροφή και στην επόμενη γέννα μιας επιθυμίας, που αποχαιρετούν την παλιά τους ζωή για να μεταβούν σε μια καινούργια ανεξαρτήτως της διάρκειάς της. Δώδεκα ήρωες που σηκώνουν στους ώμους τους σημαία - κειμήλιο της νοσταλγίας, της θύμησης και της μοναξιάς που κεντά με χρυσά γράμματα το όνομά τους.
Δώδεκα θαυμάσιες, εσωτερικές, ευθύβολες ιστορίες απ΄ την καρδιά του Γιώργου Τούλα και των ηρώων του κατευθείαν στην καρδιά των αναγνωστών.
Εκδόσεις ΠΟΛΙΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου