Χιλή, Σεπτέμβριος του 1980, μια μέρα μετά την υπερψήφιση του συντάγματος που πρότεινε ο Πινοτσέτ, οι δρόμοι είναι γεμάτοι σκόρπια απομεινάρια από κάτι που θύμιζε γιορτή: φυλλάδια, μπουκάλια άδεια, σκουπίδια και σύννεφα φόβου και επερχόμενου εφιάλτη. Στην αυλή του σχολείου εμφανίζεται η δεκάχρονη Εστρέγια, συνοδευόμενη από τον πατέρα της, στέλεχος της κυβέρνησης.
Κι έτσι όπως ξαφνικά εμφανίζεται και εντυπωσιάζει, άλλο τόσο ξαφνικά εξαφανίζεται λίγο καιρό μετά, για να στοιχειώσει καρδιές και μνήμη.
Χρόνια αργότερα, κι ενώ η δικτατορία δίνει τη σκυτάλη σε μια δικτατορική δημοκρατία, οι τότε συμμαθητές της Εστρέγια αφηγούνται - σε α' ενικό και πληθυντικό προσωπο - αναμνήσεις, όνειρα και εφιάλτες εκείνης της εποχής: παιδικά παιχνίδια και τραγούδια, πρωινές προσευχές, ρούχα τακτοποιημένα καλοσιδερωμένα κουμπωμένα ως το λαιμό, επιστολές, μια κόκκινη Σεβρολέτ, λέξεις και φράσεις 'με κομμένο το λαιμό', λουλούδια και στεφάνια, φέρετρα, μεγάλες σιωπές, μια πράσινη φωσφορίζουσα σημαία, ένα ξύλινο προσθετικό χέρι σε χρώμα πράσινο φωσφοριζέ σαν τις πράσινες σφαίρες του παιχνιδιού SPACE INVADERS.
Ένα χέρι που πυροβολεί, σκοτώνει, καταδιώκει χρόνια και ψυχές.
Πρόκειται για ένα ολιγοσέλιδο συγκλονιστικό μυθιστόρημα που δίνει το λόγο στις φωνές των παιδιών - φαντασμάτων που μεγάλωσαν σε μια χώρα σπαρασσόμενη από τη δικτατορία. Χωρισμένο σε σύντομα κεφάλαια, Πρώτη ζωή, Δεύτερη ζωή, Τρίτη ζωή και Game Over, το κουβάρι ξετυλίγεται και ένα απόσπασμα μιας μαύρης περιόδου της Χιλής παίρνει σάρκα και οστά.
Η Nona Fernàndez Silanes, με γραφή ξυράφι ανοίγει βαθιά τομή και αποκαλύπτει τα σημάδια που αφήνουν τα καθεστώτα, η ιστορία και η λησμονιά στις ζωές των ανθρώπων.
Ο Κώστας Αθανασίου έκανε έξοχη δουλειά σε μετάφραση, εισαγωγή και επίμετρο, όπου ρίχνει φως στο έργο και στην προσωπικότητα της Silanes αλλά και στη σημερινή - επίσης σκοτεινή - κατάσταση της Χιλής.
Ένα μικρό μέγα λογοτεχνικό θαύμα!
Μετάφραση: Κώστας Αθανασίου
Εκδόσεις Gutenberg (σειρά Aldina)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου