Ο Σπύρος, καθηγητής λογοτεχνίας, βρίσκεται στην Κρακοβία προκειμένου να λάβει μέρος στο συνέδριο για τον Ρομαντισμό που διοργανώνει το Πανεπιστήμιο της πόλης. Έχοντας χάσει πρόσφατα τη γυναίκα του, είναι ψυχολογικά ράκος και η επωδός του Πόε "Ποτέ πια" ηχεί στα αυτιά του και αποτελεί ένα από τα θέματα της ομιλίας του: το Κοράκι ως σύμβολο απώλειας στην αγγλόφωνη ποίηση.
Στο ξενοδοχείο όπου διαμένει, συναντά τη Μαριάννα, μια μυστηριώδη γυναίκα αρκετά νεότερή του, ανυπέρβλητα γοητευτική. Από την αρχή της γνωριμίας τους, νιώθει κάτι απροσδιόριστο να τους ενώνει.
Το κουβάρι ξετυλίγεται και οι κλωστές ταξιδεύουν σε διαφορετικά σημεία στο χώρο και στο χρόνο: Ένα αρχοντικό στη Χίο, δύο κοριτσίστικα χέρια απόχη, ένας άντρας - λύκος κομματιάζει όνειρα, το κορίτσι τρέχει σαν ζαλισμενη πεταλούδα, μια έλξη για το όμοιο, ένας απαγορευμένος έρωτας. Ακόμα πιο πίσω στο χρόνο, ένα καθολικό μοναστήρι - οικοτροφείο θηλέων στη Συρακούσα: μια νεκρή αλεπού κάτω απ' τον πάγο, σώματα εφηβικά που μέσα τους ξυπνά ο πόθος, στήθη γεμάτα τριαντάφυλλα και πρόβες για ένα θεατρικό του Σαίξπηρ.
Τα γεγονότα κυλάνε στον άνεμο του χρόνου και στις στάχτες της Ιστορίας. Τα πρόσωπα του μυθιστορήματος στροβιλίζονται σε τυφώνα επιθυμιών ενώ ταυτόχρονα παγιδεύονται σε αυτές, όπως οι πεταλούδες σε απόχη.
Άνθρωποι σπαρασσόμενοι από το θηρίο και το θήραμα που κρύβουν μέσα τους.
Ένα πολυεπίπεδο μυθιστόρημα για τη λαγνεία, τη σιωπή, την κάθε είδους απώλεια και εξάρτηση, για τη σεξουαλικότητα και για τους φόβους - μαύρα πουλιά που φτεροκοπούν υστερικά πάνω σε σώματα συρτάρια και ζωές τοίχους.
Το - μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας, λυρισμού και σκληρού ρεαλισμού - συνταρακτικό κείμενο της Έλενας Μαρούτσου συνομιλεί με 50 μεθυστικές φωτογραφίες της Laura Makabresku.
Μια έκδοση υψηλής αισθητικής.
Ένα αριστούργημα λόγου και εικόνας.
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πόλις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου