Μια φορά κι έναν καιρό, παλιά, -όχι όμως τόσο παλιά, ώστε όλα να έχουν γίνει μια κιτρινισμένη φωτογραφία πεταμένη σκόπιμα στο βάθος του συρταριού- κι ενώ ένας παγκόσμιος πόλεμος βρισκόταν σε εξέλιξη και γινόταν φίδι θανατηφόρο, σ' ένα δάσος μεγάλο και σ' ένα σπίτι μικρό ζούσαν ένας φτωχός ξυλοκόπος με τη γυναίκα του. Μόνοι, δίχως παιδιά.
Κι ένα τρένο περνούσε συχνά, πολύ συχνά, μέσα απ' το δάσος, φορτωμένο "άκαρδους" και "πραμάτειες".
Η γυναίκα του ξυλοκόπου πλησίαζε στη σιδηροδρομική γραμμή περιμένοντας, ικετεύοντας σιωπηλά για λίγα τρόφιμα, λίγα ρούχα, κάτι πολύτιμο.
Ώσπου μια μέρα μια πολύτιμη πραμάτεια βγαίνει από το παράθυρο του τρένου από χέρια ανθρώπινα απελπισμένα.
Δώρο, θαύμα κι ευλογία στην αγκαλιά της άπορης γυναίκας: ένα μωρό.
Το μωρό σώζεται, μεγαλώνει, βλασταίνει στη νέα του οικογένεια, ενώ η "άκαρδη" δική του μαζί με ένα πλήθος άκαρδων ανθρώπων -φακελωμένων, παράνομων, με ένα αστέρι κίτρινο για καρδιά-, φτάνοντας στον τελικό προορισμό τους, συναντούν τη Φρίκη και τη θέα στο Παράλογο, γίνονται έλικες καπνού που υψώνονται στους ουρανούς.
Παραμύθι για μεγάλα παιδιά, άηχη κραυγή για το Ολοκαύτωμα, την ιστορία που επαναλαμβάνεται, το Τέρας που ελλοχεύει και τη μνήμη που πρέπει οπωσδήποτε να παραμείνει ζωντανή.
Ο πολυβραβευμένος συγγραφέας Jean-Claude Grumberg μεταμόρφωσε τις πληγές της παιδικής του ηλικίας σε μια σύντομη αριστουργηματική ιστορία που συγκινεί αβίαστα και συγκλονίζει με την απλότητα και την σκληρή ομορφιά της.
Μετάφραση καρδιάς από την Ρούλα Γεωργακοπούλου.
Η πιο πολύτιμη πραμάτεια, ένα ακόμα διαμάντι στη συλλογή των εκδόσεων Πόλις.
Μόλις κυκλοφόρησε και πρέπει να διαβαστεί.
Εκδόσεις Πόλις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου