Ένα τρυφερό και γλυκόπικρο πορτραίτο ανθρώπων της αμερικανικής υπαίθρου και της ακλόνητης ελπίδας τους για άνθηση και αναγέννηση του Καλού. Από το σενάριο της ομώνυμης ταινίας του 1943, μετατροπή σε ένα θαυμάσιο αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα.
Η ιστορία λαμβάνει χώρα στην Ίθακα της Καλιφόρνιας όπου ο δεκατετράχρονος Όμηρος ενηλικιώνεται πρόωρα λόγω των συνθηκών: ο πατέρας του έχει πεθάνει και ο μεγάλος του αδερφός, Μάρκους, βρίσκεται στο μέτωπο του Β' Παγκοσμίου πολέμου. Ο Όμηρος εργάζεται ως ταχυδρόμος μοιράζοντας τηλεγραφήματα, προκειμένου να στηρίξει οικονομικά τα μέλη της οικογένειάς του: τη μητέρα του, την αδελφή του και τον τετράχρονο αδερφό του Οδυσσέα. Αν και έχει στις πλάτες του τις ευθύνες των ενηλίκων, ο Όμηρος παραμένει παιδί. Πηγαίνει στο σχολείο, πάει στο σινεμά, παρατηρεί τον κόσμο και τη φύση, θέλει να βγει νικητής στους αθλητικούς αγώνες του σχολείου, περιμένει την επιστροφή του Μάρκους από τον πόλεμο, δεν θέλει να μισεί γιατί δεν ξέρει ποιον ακριβώς να μισήσει. Επεξεργάζεται με λογική όσα γεγονότα καταγράφει ο μικρός του αδερφός. Η δουλειά του ως διανομέας, όμως, του είναι βάρος και πληγή όταν έχει να παραδώσει στους κατοίκους της μικρής πόλης επιστολές που μεταφέρουν την είδηση θανάτου από το μέτωπο.
Οι οικογενειακές σχέσεις βρίσκονται στο πρώτο πλάνο της ιστορία και τα εξωτερικά γεγονότα στο επίκεντρο. Γύρω από τον Όμηρο και την οικογένειά του παρελαύνουν ένα πλήθος χαρακτήρων: άνθρωποι καλοί που προσπαθούν να αφαιρέσουν τον πόνο από τα πράγματα, κρατάνε στα χέρια μια ελπίδα σαν αναμμένο φαναράκι, υπομένουν στωικά την κατάσταση, την θλίψη, την πιθανή επιστροφή ή τον θάνατο. Η Ίθακα είναι η Πατρίδα που περιμένει τον γυρισμό των παιδιών της και οι κάτοικοί της δίνουν μικρές και μεγάλες καθημερινές μάχες. Κάποιοι κερδίζουν, κάποιοι χάνουν, κάποιοι βυθίζονται, άλλοι πεθαίνουν ή πενθούν, αλλού τραγουδούν για να ξορκίσουν τον πόνο. Γιατί έτσι είναι η ζωή! Και ποια είναι η Ανθρώπινη κωμωδία; Ίσως ο αγώνας κατανόησης ενός κόσμου ακατανόητου.
Φαινομενικά ήσυχο μυθιστόρημα, μόνο που κάτω από την ησυχία υπάρχει φιτίλι που καίει αργά ώσπου συμβαίνει μια άηχη έκρηξη, ένας ερχομός κι ένα "τσάκισμα", ένας βουβός κρυμμένος θρήνος.
Υπέροχοι διάλογοι, συγκινητικοί μονόλογοι, νοσταλγία, υπέρμετρη αγάπη σε δεσμούς και καρδιές.
Σπαρακτικό πεζογράφημα σε εξοχή μετάφραση του Νίκου Μάντη. Ένα ακόμα λογοτεχνικό διαμάντι της σειράς Aldina που μόλις κυκλοφόρησε.
Εκδόσεις Gutenberg
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου