«...τα τελευταία δύο εικοσιτετράωρα δεν απαντούσες σε κανένα μήνυμα.... το σώμα σου πεσμένο πάνω στο φουτόν, άκαμπτο, και το κεφάλι μέσα στην πλαστική σακούλα. Τα γραπτά των φοιτητών ήταν σκόρπια στα πόδια σου».
Πρωτοπρόσωπη αφήγηση σε μια ιστορία που καλύπτει χρονικά το διάστημα από τον Δεκέμβρη του 1986, στο Παρίσι, ως τις παραμονές εκλογής του Μπαράκ Ομπάμα, στην Αμερική. Η συγγραφέας-αφηγήτρια απευθύνεται σ' Εκείνον σε β' πρόσωπο ενικού αριθμού και σε οριστική ενεστώτα τού αφηγείται την ίδια του τη ζωή. Ζωντανεύει τη δράση του, τη διαδρομή ενός σύντομου βίου, μια νιότη που ψηλώνει και μαραίνεται, την αρχή της ωριμότητας που βουλιάζει σε μαύρο βάλτο, τους έρωτες, τις επιτυχίες, τις απορρίψεις, τα τοπία, τα βιβλία, τις μουσικές, τους ανθρώπους. Όλα όσα ήταν χάδι και μαχαίρι για Εκείνον που λατρεύτηκε!
Εκείνος είναι ο Τομά, ένας ταλαντούχος, πληθωρικός, καλλιεργημένος άντρας, εραστής και φίλος της αφηγήτριας. Πνεύμα ανήσυχο, ένας πρίγκιπας των νεφών, ένα άλμπατρος με τεράστια φτερά που τραυματίζονται μέσα στην μετριότητα του κόσμου. Φεύγει από το Παρίσι για σπουδές στη Νέα Υόρκη. Βαθιά ερωτευμένος με την μουσική, τη λογοτεχνία και το ωραίο φύλο, ολόκληρος ένα γέλιο, και την ίδια στιγμή μαχητής απέναντι σε ένα παλιρροϊκό κύμα που φουσκώνει μέσα του και σκοτώνει όνειρα και επιθυμίες. Οι φωνές της Μπίλλυ Χόλιντευ και της Νίνα Σιμόν, τα έργα του Προυστ, είναι οι φωτεινές πινελιές στον σκοτεινό καμβά του.
Σπουδές λογοτεχνίας και ιστορίας κινηματογράφου και το όνειρο του να γίνει καθηγητής πανεπιστημίου, μια πόρτα που ανοίγει, ένας θάνατος που θεριεύει το κύμα, έρωτες που καταρρέουν και έρωτες που χτίζονται, καταιγίδες απορρίψεων ύστερα από άστοχες κινήσεις, χρόνια που περνούν σαν ανάσα. Κι ένας έρωτας ακόμα, που αρχίζει κάτω από το άστρο ενός άλλου θανάτου. Όλα ένας κύκλος. Όλα μια επανάληψη που σκάβει αυλάκι κι ο Τομά βυθίζεται. Ψυχανάλυση, παραδοχή, βουτιές στον βυθό του σκότους και του αλκοόλ, αναλαμπές ζωής και συνομιλία με τον θάνατο που από πάντα κατοικούσε στην καρδιά του Τομά. Και υπό τους ήχους του "Strange fruit" της Χόλιντευ, έρχεται η χειραψία με το τέλος.
Θαυμάσια η μετάφραση της Έφης Κορομηλά σε αυτό το ψυχογραφικό πορτραίτο. Εντυπωσιακό, βαθιά συγκινητικό, ένα έργο υψηλής ψυχολογικής έντασης, μια κατάδυση στην κόλαση της μανιοκατάθλιψης.
Εκδόσεις Utopia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου