Ήταν νύχτα και τα παράθυρα του κόσμου φωτισμένα κρύβανε στην καρδιά τους ζωές, λύπη, χαρά, χωρισμό, θυμό, φόβο, μοναξιά. Οι άνθρωποι πίσω απ' τα παράθυρα, ο καθένας με το δικό του προσωπικό αγώνα για αλλαγή ή φευγιό, τη δική του παραίτηση χαμένη μέσα σε καπνούς τσιγάρων. Μια νύχτα ακόμα θα τη βγάλουν πετώντας πιο ψηλά κι απ' τ' αστέρια. Θα σκαλίσουν στάχτη παλιά, θα ορκιστούν, θα εξομολογούνται, θα αποκαλύπτονται, θα παρακολουθούν το άρμα των ονείρων τους να τρέχει χωρίς χαλινάρι.
Τρίτη ποιητική συλλογή του Νίκου Φρατζέτη, "Η Χαρτοπετσέτα", κυκλοφόρησε πριν ένα χρόνο από τις εκδόσεις Κίχλη. Τριάντα αριστοτεχνικά ποιήματα πεζού χαρακτήρα, σκοτεινά, φωτεινά, απλά και ευθύβολα για το συγκρατημένο χαμόγελο της καθημερινότητας, για το απρόοπτο, το αβάσταχτο, την ελπίδα, την αναγέννηση. Η ποίηση στη "Χαρτοπετσέτα" έχει ήρωες ανθρώπους της διπλανής πόρτας, έχει ξέμπαρκους, έχει αδέσποτα, έχει όρκους, καρδιές με ρωγμές μετά από σεισμό, αγάπες που δεν χωράνε πουθενά γιατί είναι ελεύθερες περιγραφών, φαντάσματα που χαμογελάνε κι έρχονται να θυμίσουν ότι δεν έφυγαν κι ας μην είναι εδώ. Ένα πλάνο στο απέναντι μπαλκόνι και στη μοναξιά των απλωμένων ρούχων. Ταινία μικρού μήκους στη μοναξιά της Κυριακής που περιπλανιέται και ζητά βλέμμα και τσιγάρο. Γκρο πλαν σε ένα ζευγάρι χέρια που ψηλαφίζουν την απουσία κι έπειτα παίρνουν ένα κομμάτι γυαλί και ευλαβικά το τοποθετούν πλάι σε αντικείμενα τρυφερής μνήμης στην αγκαλιά μιας Χαρτοπετσέτας - Φίλης - Φυλαχτού κόντρα σε ό,τι θερίζεται. Κι εκείνα τα δάκρυα της λύτρωσης που κυλούν σε ανύποπτο χρόνο για μια μέρα ακόμα που μας βρίσκει μαζί.
Ρεαλισμός σε εικόνες και σκέψεις για το καθημερινό του μικρού ανθρώπου, της επιθυμίας και της φυλακής του. Γραφή πικρή με αποσκευή την ελπίδα, σε μια ποιητική συλλογή, ενός Ποιητή αρωγού των ρωγμών του κόσμου, που διαβάζεται ξανά και ξανά.
Εκδόσεις Κίχλη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου