Ο Μάνος τοποθετείται ως αναπληρωτής δάσκαλος σε ένα χωριό της Κρήτης. Από παιδί, μοναχικός και ερμητικά κλειστός σαν σπίτι ερειπωμένο, με μια εφηβεία μόνιμα κρεμασμένη στο χείλος της αβύσσου. Διορισμένος, βρίσκεται σε ένα τόπο φτιαγμένο από χώμα και κόκαλα, αφουγκράζεται τις ρωγμές πίσω απ' τη σιωπή, τον άγριο παφλασμό των κυμάτων, τον τριγμό των οστών. Οδοιπόρος, ξένος εντός και εκτός, σε μια γη όπου "το αδοκίμαστο και το απ' αλλού φερμένο δεν το αντέχουν οι άνθρωποι", συναντά τον έφηβο εαυτό του στο πρόσωπο του 14χρονου Παύλου. Η παγερή - σαν μαύρο δάσος- και άγρια μοναχική εφηβεία του αγοριού, οι κοινοί τους φόβοι, οι κοινές διαταραχές των διαλυμένων τους ψυχών, η νύχτα που κουβαλάνε και οι δύο μέσα τους, τους φέρνουν κοντά σε μια ανθρώπινη σχέση που γεννά μισή χαρά - δραπέτη από κρύπτη, προσδοκία, θάλασσα, εξαγνισμό, γκρεμό και δίδυμα κύματα. Έρχεται βροχή και σεισμός. Τα στόματα μιλούν και στάζουν χολή, στήνονται σταυροί, εκτοξεύονται βέλη, παντού ένα βουητό εντόμων, αλαλαγμοί, φωνές. Άλλα στόματα μένουν ερμητικά κλειστά και κεφάλια βουτάνε στη λάσπη. Ο ουρανός φανερώνει σημάδια, ο κλεμμένος αέρας δημιουργεί ασφυξία και σφυροκοπήματα. Το νερό αλλάζει χρώμα, τρομαγμένο απ' την οχλοβοή και τη βία για την τιμή και την αξιοπρέπεια. Άνθρωποι αφηγούνται ο καθένας τη δική του εκδοχή για το Κακό που παραμονεύει γύρω από τον νερόμυλο όπου η σιωπή σκαλίζει γλυπτό ομορφιάς και ζωής.
Μυθιστόρημα ακτινογραφία του Τέρατος που κατοικεί εντός των ανθρώπων και θεριεύει όσο τρέφεται με φόβο, σιωπή, συμβιβασμό, Χώμα και Κόκαλα.
Εκδόσεις Σκαρίφημα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου