«...αν η λογοτεχνία έχει κάποιο νόημα, αυτό είναι να μας μαθαίνει πως να είμαστε ο εαυτός μας». Πόσο μάλιστα όταν έχουμε να κάνουμε με λογοτεχνία αξιώσεων όπως αυτή του Andrew Crumey και, πιο συγκεκριμένα, με το παρόν μυθιστόρημα, όπου τίποτε απολύτως δεν περισσεύει και το καθετί έχει σοβαρό λόγο ύπαρξης.
Μυθιστόρημα ιδεών, στα χνάρια του Ουμπέρτο Έκο, του Μπόρχες και του Καλβίνο, εφευρετικό, ευφυές, μελαγχολικό και,συχνά, σπαρταριστό, καθηλωτικό, με άφθονη τροφή για σκέψη και με πλήθος αναφορών σε μεγάλα λογοτεχνικά και φιλοσοφικά έργα και πρόσωπα.
Τρεις ιστορίες που μπαίνουν η μια μέσα στην άλλη και διαδρομή δύο αιώνων. Ένα σκασμένο λάστιχο και μια ξαφνική μπόρα και η ιστορία ξεκινά: ο "ανάλαφρος" κύριος Μι απομονωμένος συλλέκτης βιβλίων, αναζητά την Εγκυκλοπαίδεια του Ροζιέ, ένα χαμένο κείμενο που υπερασπίζεται τη φιλοσοφία ενός εναλλακτικού σύμπαντος. Στα ογδόντα του ο κύριος Μι, αποφασίζει να κάνει έρευνα μέσω του Ίντερνετ. Ανίδεος και αθώος μπροστά στον αχανή κόσμο των πληροφοριών, αντί για το χαμένο κείμενο, πέφτει πάνω στη φωτογραφία μιας γυμνής γυναίκας που κρατάει ένα βιβλίο, το οποίο παίζει κομβικό ρόλο στην υπόθεση.
Παράλληλα, ο ηλικιωμένος συλλέκτης συναντά ένα κορίτσι που θα γίνει η οικονόμος του και θα τον μυήσει στην "επιστήμη της ζωής" και στις σαρκικές απολαύσεις.
Οι αφηγήσεις του κυρίου Μι εναλλάσσονται με εκείνες του Δρ Πέτρι, καθηγητή γαλλικής λογοτεχνίας και συγγραφέα του βιβλίου "Φεράν και Μινάρ: Ο Ζαν Ζακ Ρουσσώ και το Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο". Ο Πέτρι, απεγνωσμένα ερωτευμένος με μια μαθήτριά του, συνδέει τους ερωτικούς και φιλοσοφικούς του θρήνους με αναφορές στον Προυστ, τον Κάφκα και τον Φλωμπέρ.
Η τρίτη ιστορία λαμβάνει χώρα την άνοιξη του 1761. Ο Φεράν και ο Μινάρ, δύο Γάλλοι αντιγραφείς, ενώνουν φιλία και δυνάμεις, έχουν στα χέρια τους την θρυλική εγκυκλοπαίδεια. Ακολουθεί ένα έγκλημα και οι δύο φίλοι, καταδιωκόμενοι από τις αρχές, ξεκινούν μια πορεία από τόπο σε τόπο, ώσπου συναντούν τον Ρουσσώ και έρχονται αντιμέτωποι με την ιδιοφυΐα του και την παράνοιά του.
Θρίλερ, φιλοσοφία, διανοητικό παιχνίδι και χιούμορ κάνουν εναλλαγές σε αυτό το εξαίσιο μυθιστόρημα που κυκλοφόρησε στα ελληνικά το 2001 από τις εκδόσεις Πόλις, σε μετάφραση του Νίκου Παναγιωτόπουλου.
Ευχής έργον να έχουμε σύντομα μια επανέκδοσή του.
Εκδόσεις Πόλις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου